Rozbudowa ul. F. Roosvelta

Podstawową ideę kompozycji stanowi stopniowanie brył urbanistycznych – od najwyższej dominaty w sąsiedztwie ronda Kaponiera , która prowadzi dialog przestrzenny z budynkiem Bałtyku , do najniższego zespołu budynków sąsiedztwie ul. Karola Libelta , poprzez środkową część zabudowy w rejonie mostu Teatralnego w wysokości kamienic przy ul. Roosevelta . Kompozycja przestrzenna oparta jest na stworzeniu otwarć widokowych na sylwety zabudowy śródmieścia z kierunku Poznańskich Jeżyc . Ukształtowanie brył urbanistycznych oraz ich planów tworzy kadry widokowe z kierunku ulicy Krasińskiego , a także skrzyżowania ulic Dąbrowskiego / Roosevelta w kierunku wieży zamkowej .

Jednym z ważniejszych celów kształtowania formy zabudowy dla pola inwestycyjnego nr 2 było ukształtowanie „wygięcia kompozycji” ,  które otworzy okno widokowe na budynki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza ze skrzyżowania ulic Dąbrowskiego / Roosevelta . Owo wygięcie stworzy również oś widokową w kierunku centrum oraz Budynku Uniwersytetu Medycznego z Ronda Kaponiera . Wszystkie wymienione zabiegi mają na celu stworzenie kompleksu urbanistycznego, który integruje, tworzy  interakcje przestrzenne pomiędzy zabudową terenów po wschodniej i zachodniej torów .

Ideą zabudowy pola inwestycyjnego nr 1 jest próba nadania indywidualnego rysu i formy  kształtowania , zaproponowano swobodne rozłożenie pojedynczych obiektów zlokalizowanych pośród zieleni zarówno istniejącej jak i projektowanej tak aby uchwycić charakter , skalę zabudowy kamienic po przeciwnej stronie ulicy Roosevelta .

Dla terenu inwestycyjnego nr 2 zaproponowano  dynamiczną formę przestrzenną, w której w części niemalże centralnej na przecięciu osi widokowych zaprojektowano plac , który stworzy nowy impuls przestrzenny oraz funkcjonalny. Bryła wznosi się w kierunku budynku hotelu Mercure oraz Bałtyku tworząc dominantę przestrzenną niższą od budynku Bałtyku, której zadaniem jest nawiązanie dialogu przestrzennego, a opadająca łukowa kompozycja w kierunku kamienic Jeżyc stanowić ma płynne przejście od dominant przestrzennych do niskiej zabudowy dla terenów pola inwestycyjnego nr 1.

Główną ideą założeń funkcjonalno-użytkowych jest zaproponowanie placu na terenie inwestycyjnym nr 2, który skrywa nowy węzeł przesiadkowy Poznań Centrum dla PST oraz Poznańskiej Kolei Metropolitarnej. Węzeł komunikacyjny stworzony jest w miejscu na skrzyżowaniu osi widokowych oraz wytyczonych nowych osi komunikacji pieszej , które w sposób intuicyjny usprawnią ruch pieszy oraz rowerowy pomiędzy dzielnicami miasta . Wytyczenie nowych osi komunikacyjnych stało się możliwe dzięki stworzeniu kompozycji kładek pieszych i placów zawieszonych nad torami kolejowymi. Ich forma uwzględnia również istniejącą zieleń wysoką zlokalizowaną na poziomie torów i dzięki zieleni zaprojektowanej na nowych placach stworzy klin zieleni . Nowe place i ciągi komunikacyjne z nową kompozycją zieleni nad torami kolejowymi  stworzą nowe przestrzenie publiczne i rekreacyjne dla mieszkańców Poznania i turystów – poznański „High Line” .

Pod względem funkcji nowej zabudowy proponuje się dla przestrzeni w obrębie nowego placu komunikacyjnego funkcję usługowo – gastronomiczną, handlową, która naturalnie się sprawdzi dla osób korzystających z nowego dworca komunikacyjnego, kawiarnie, restauracje, bary będą również doskonale uzupełniać program rekreacyjny nowego parku nad torami, co ważne również zadaszenie placu komunikacyjnego w zamyśle ma pełnić funkcję ogólnodostępnego zielonego tarasu . Na wyższych poziomach proponowana jest funkcja biurowa . Proponowany komercyjny program użytkowy ma w zamierzeniu zachęcić inwestorów do inwestycji w tak trudnym terenie i uzasadnić sfinansowanie przez nich węzła przesiadkowego, usprawniając komunikację publiczną , która zapewni sprawne korzystanie z nowej zabudowy a także z udogodni komunikację z centrum miasta i jej programem kulturowym (teatry, sale koncertowe) oraz z dzielnicami zachodnimi Poznania.

Dla terenu inwestycyjnego nr 1 również proponuje się podobny program użytkowy, z tym jednak zaznaczeniem, że dla tego terenu planowana zabudowa ma bardziej kameralną skalę, a stworzenie nowego placu – ciągu komunikacyjnego – parku nad torami ma stanowić bardziej połączenie dla mieszkańców Jeżyc z Parkiem Wieniawskiego i dalej Parkiem Mickiewicza. Ten teren ma w zamierzeniu być zdecydowanie „slow”.

W zakresie komunikacji samochodowej dla terenu nr 2 planuje się zdecydowanie wykorzystać istniejący zjazd i parking pod ulicą Roosevelta, z wariantem stworzenia parkingu pod nową zabudową i połączenia go z istniejącym parkingiem . Dla terenu nr 1 planuje się również pozostawić istniejący zjazd (do drogi serwisowej) i wykorzystać go dla ewentualnego parkingu pod nową zabudowę . Jednak jako wariant podstawowy i preferowany z uwagi na proponowany nowy węzeł komunikacyjny zakłada się korzystanie z komunikacji publicznej oraz rowerowej.