top of page

Akademia Muzyczna im. Ignacego Paderewskiego

Grunwaldzka 22, Poznań, Polska

Typ

konkurs

Powierzchnia

-

Piętra

7

Zamawiający

Akademia Muzyczna, SARP w Poznaniu

Orientacyjny koszt 

136 000 000 zł

Status

konkurs

Data projektu/budowy

Lokalizacja

Grunwaldzka 22, Poznań, Polska

Opis

Rozwiązania  architektoniczne

Charakterystyczny diagonalny kształt terenu objętego konkursem w sposób  intuicyjny  przyczynił się do powstania idei kształtowania formy architektonicznej budynku. Od strony ul. Matejki budynek kontynuuje zabudowę pierzei kamienic, a następnie łukowo wycofuje się w pozostawiając przestrzeń dla drzew u zbiegu ulic Matejki i Grunwaldzkiej co stwarza główny plac wejściowy z zieloną dominantą drzew. Od strony ulicy Grunwaldzkiej linia zabudowa przebiega równolegle do istniejących przeciwległych kamienic i kończy się zaokrąglonym narożnikiem. Formy gzymsów oraz najwyższej kondygnacji  mają za zadanie wpisać budynek istniejący kontekst.


Propozycja  architektoniczna w sposób współczesny kontynuuje i prowadzi dialog z architekturą dzielnicy. Wyraźny podział na poszczególne kondygnacje, oddzielenie ich gzymsami, skośna forma dachu ukrywająca ostatnią kondygnację mają nawiązywać do charakteru architektury kamienic ulicy Matejki. Z kolei modernistyczny rytm słupów tworzących fasadę nawiązuje już do powojennej modernistycznej zabudowy budynków przy ul. Grunwaldzkiej.

 

Rozwiązania funkcjonalno-użytkowe

Plan budynku na rzucie trójkąta wpisany w otoczenie zainspirował do wytyczenia osi symetrii, która stanowi podstawę kompozycji układu funkcjonalnego. Na wytyczonej osi zaplanowano kubaturę sali głównej sceny teatralnej wraz z zasceniem oraz dwiema kieszeniami bocznymi. Osiowo zaplanowano również widownię, która z uwagi na kształt planu promieniście rozszerza się od sceny. W ten sposób stworzono serce obiektu – scenę teatralną wokół której rozwija się układ funkcjonalny reszty budynku. Układ widownia-scena został zaprojektowany z zachowaniem odpowiedniej widoczności, zgodnie z Polską Normą PN-EN 13200-1 „Obiekty widowiskowe. Część 1: Wymagania dotyczące projektowania widowni. Wyszczególnienie”. W uwagi na wysokość kubatury sali sceny głównej wraz z zasceniem powyżej wytworzył się rodzaj wewnętrznego dziedzińca, który doświetla pomieszczenia na najwyższych kondygnacjach. Układ funkcjonalny podzielono na dwie strefy: strefę otwartą dostępną dla widzów oraz strefę zamkniętą dostępną dla kadry i uczniów Akademii Muzycznej. Ogólnodostępną przestrzeń otwiera hol główny, który zaplanowano wokół klinu zieleni z drzewami przeznaczonymi do zachowania, który „wbija się” w budynek i tworzy dominantę układu kompozycyjnego budynku. Tak stworzony hol główny zapewnia czytelne wejście do budynku zarówno od ulicy Matejki, jak i ul. Grunwaldzkiej. W przestrzeni holu od strony ul. Matejki zaprojektowano restaurację, która wydzielona została mobilnymi ściankami umożliwiającymi wydzielenie funkcji gastronomicznej na czas zamknięcia strefy sceny teatralnej oraz jej przestronnego, niemalże całkowitego, otwarcia podczas wydarzeń kulturalnych Akademii Muzycznej. Hol główny stanowi przestronną dwukondygnacyjną przestrzeń z antresolą nad restauracją oraz dwoma biegami otwartych schodów prowadzących na poziom balkonu sali sceny głównej oraz na kondygnację -1. Powyżej w części holu od strony ul. Matejki nad antresolą zaplanowano "zawieszoną" bryłę sali koncertowej ambisonicznej do której prowadzi odrębny bieg otwartych reprezentacyjnych schodów. W tym samym pionie na kondygnacji podziemnej planuje się zlokalizować salę kameralną. Z holu na kondygnację -1 prowadzą reprezentacyjne biegi schodowe - tam w części strefy otwartej, oprócz sali kameralnej, zaprojektowano szatnie dla widzów i toalety.

 

Strefa zamknięta rozpoczyna się za salą sceny teatralnej - zaplanowano tam pomieszczenia związane z obsługą sceny m.in. zascenie, kieszenie boczne, następnie sale prób. Na kondygnacji -1 zaplanowano magazyny, pomieszczenia techniczne oraz archiwum. Zamknięta część pierwszego piętra obejmuje pomieszczenia garderób, charakteryzatorni oraz szatni. Układ komunikacji wewnętrznej opiera się na trzech pionach komunikacyjnych zaprojektowanych w narożnikach budynku (wyposażone w system kontroli dostępu). Sprawną komunikację artystów zapewnią odizolowane, symetrycznie rozmieszczone wewnętrzne biegi schodowe prowadzące z przestrzeni bezpośrednio do poczekalni przed sceną główną.



Dodatkową komunikację do sal prób zapewnia klatka schodowa u zbiegu trójkąta planu budynku. Piętra drugie i trzecie przewidziane są dla zespołu dydaktycznego oraz sal baletowych. Najwyższe czwarte piętro przewidziano dla pomieszczeń administracyjnych. Koncepcja funkcjonalna przewiduje dwie kondygnacje podziemne: na kondygnacji -1 zaplanowano wymienione pomieszczenia związane ze sceną główną oraz archiwa i pomieszczenia techniczne. Na kondygnacji -2 zaplanowano garaż podziemny dla ok. 100 samochodów osobowych. Dojazd do kondygnacji podziemnych będzie możliwy poprzez rampę zjazdową jednokierunkową zaplanowaną wzdłuż południowej granicy działki z wjazdem od strony ulicy Grunwaldzkiej i wyjazdem na ulicę Matejki.


 

Akustyka

Przyjęta koncepcja akustyki dla pomieszczenia mieszczącego scenę teatralną oraz innych pomieszczeń o wrażliwej akustyce wyraża złożone podejście do zapewnienia optymalnych warunków dla zarówno przedstawień teatralnych jaki i występów muzycznych. W kontekście sali sceny teatralnej główny nacisk kładziono na zapewnienie doskonałej jakości dźwięku dla widowni oraz wykonawców. Scena teatralna została zaprojektowana z myślą o jak najmniejszej odległości najdalszych miejsc widowni od sceny. Jej kształt w formie zaokrąglonego trapezu oraz proporcje głównych wymiarów zostały starannie przemyślane, przy czym kubatura oraz liczba widzów zostały precyzyjnie określone. Planowany szacowany czas pogłosu w zakresie częstotliwości 500‑1000 Hz nie przekroczy 1,6 sekundy. W celu optymalnego dostarczenia dźwięku do każdego miejsca w widowni, zastosowano sufit o odpowiednim kształcie, który zapewni należyte dogłośnienie poprzez odbicie dźwięku w sposób kontrolowany. Parametr powierzchni pochłaniającej dźwięk zostanie dokładnie określony, a szczegółowe wykończenie ścian wewnętrznych w formie okładzin akustycznych zostanie doprecyzowany w dalszych etapach projektowania. Dla różnorodności spektakli, takich jak formy muzyczno-teatralne, operowe i musicalowe czy inne imprezy z nagłośnieniem elektroakustycznym, przewidziano możliwość zastosowania odpowiednich rozwiązań takich jak składana muszla koncertowa dla orkiestry czy system kotar wysuwanych lub podwieszanych, aby dostosować akustykę do różnych potrzeb. Pozostałe pomieszczenia, takie jak sala kameralna, sale prób czy sala koncertowa ambisoniczna dostosowana do wykonywania koncertów elektroakustycznych, ambisonicznych, multimedialnych i rytmicznych, również zaprojektowano z dbałością o izolację od hałasów zewnętrznych i odpowiednie proporcje, aby zapewnić optymalne warunki akustyczne.

 

Rozwiązania materiałowe, budowlane i technologiczne

Konstrukcja budynku żelbetowa z betonu niskoemisyjnego słupowo-płytowa z zastosowaniem stropów grzybkowych wspartych na słupach żelbetowych. Z uwagi bezpośrednie sąsiedztwo istniejącej zabudowy oraz bliskie sąsiedztwo istniejących dróg oraz wysoki poziom wody gruntowej powyżej poziomu posadzki najniższej kondygnacji przewiduje się wykonanie kondygnacji piwnicznych w osłonie ścian szczelinowych oraz posadowienie budynku na żelbetowej płycie fundamentowej. Pod płytą zostanie wykonana hydroizolacja typu ciężkiego. Płyta fundamentowa wraz z ścianami szczelinowymi tworzyć będzie szczelne wygrodzenie części podpiwniczonych budynku. Stateczność budynku zapewnią żelbetowe trzony komunikacyjne, fragmenty ścian nośnych oraz sztywność słupów żelbetowych pracujących jako wsporniki utwierdzone w płytach stropowych i płycie fundamentowej.

 

Elewacje budynku planowane są w rytmicznym układzie odzwierciedlającym moduł konstrukcji z prefabrykowanych elementów barwionego betonu architektonicznego oraz systemów fasad aluminiowo-szklanych. Istotnym elementem budynku jest ostatnia kondygnacja, której elewację tworzy układ poziomych nadwieszonych prefabrykowanych gzymsów, które dodatkowo będą mogły pełnić funkcję swego rodzaju poziomych donic za zielenią. Zielone gzymsy w połączeniu z dachami pokrytymi zielenią ekstensywną będą stanowić zarówno ważny element proekologiczny, jak i wizualny  budynku dodatkowo poprawiającym komfort użytkowników obiektu.

Fasady aluminiowo-szklane z zastosowaniem wielokomorowego szkła niskoemisyjnego pozwalającego na ograniczenie przenikania ciepła przez szklenie oraz wpuszczanie do wnętrza ciepła pasywnego i wykorzystanie darmowego ciepła generowanego przez słońce. W przypadku okien wychodzących na południe w celu zapobiegania przegrzaniu się wnętrza zostanie zastosowane szkło niskoemisyjne o właściwościach przeciwsłonecznych.

 

Generalnym założeniem sposobu wykończenia wnętrz jest wykorzystanie materiałów naturalnych lub pochodzenia naturalnego i pozbawionych alergenów, jak płyty z wełny drzewnej, wykładziny podłogowe na bazie kauczuku i linoleum, etc. W pomieszczeniach w których wymagany będzie wysoki komfort akustyczny do wykończenia ścian, sufitów i podłóg zostaną wykorzystane materiały o wysokich parametrach pochłaniania dźwięku w celu zniwelowania niepożądanego zjawiska nadmiernego pogłosu.

 

Budynek zostanie wyposażony w najnowocześniejsze instalacje wewnętrzne, zgodnie z aktualnie obowiązującymi trendami w aspekcie rozwiązań proekologicznych (m.in. system odzysku ciepła, źródła ciepła OZE, odzysk wody szarej, retencja i ponowne wykorzystanie wody opadowej), a zwłaszcza rozwiązania materiałowe mające na celu zmniejszenie tzw. śladu węglowego tj. dachy zielone, materiały na przeszklenia w budynku pochodzące z recyklingu (profile aluminiowe oraz szkło), zastosowanie betonu niskoemisyjnego, materiały do aranżacji powierzchni pochodzące w większości z recyklingu (np.: biokompozyty). Dodatkowo znaczenie będzie miało zastosowanie materiałów o dużej trwałości o mniejszej energochłonności podczas procesu ich wytwarzania, jak również materiałów w największym możliwym stopniu lokalnych, co pozwoli na maksymalne ograniczenie kosztów transportu.

 

Zastosowane rozwiązania proekologiczne i energooszczędne

W celu poprawy mikroklimatu otoczenia, zapewnienia efektywnej gospodarki wody opadowej  pozwalającej na magazynowanie i retencję wody oraz jej ponowne wykorzystywanie, poprawy jakości powietrza użytkowników budynku, podtrzymywania bioróżnorodności oraz zyskania nowej funkcji rekreacyjnej na dachu budynku, zaprojektowano zielone dachy pokryte roślinnością ekstensywną w formie rozchodników. Zieleń ekstensywną zaprojektowano również nad sceną teatralną oraz nad pomieszczeniami zascenia. Na poziomie dachów zielonych przewidziano miejsce na miejskie ule oraz domki dla owadów. Poza standardowymi rozwiązaniami proekologicznymi i energooszczędnymi dostępnymi na współczesnym rynku budowlanym (związanymi z wysoce-wydajnymi systemami wentylacji z odzyskiem ciepła - rekuperacją, oświetleniem LED, pompami ciepła czy wysokimi parametrami zastosowanych materiałów izolacyjnych itd.) zastosowanie dachów zielonych ograniczy znacząco wahania temperatur oddziaływujących na obiekt, zapewniając ich stały poziom co z kolei ograniczy koszty ogrzewania w sezonie jesienno-zimowym i klimatyzacji latem. Planowane jest retencjonowanie nadmiaru wody opadowej i użycie jej do nawadniania zieleni dachowej oraz terenu przed wejściem głównym do budynku. W celu zapewniania optymalnego gospodarowania wodą w aspekcie ekologicznym, aby zmniejszyć zużycie nowych zasobów wodnych i wykorzystanie tych z odzysku, przewiduje się zastosowanie systemu wewnętrznego przechwytywania i ponownego wykorzystania szarej wody, jej recykling. W celu zapewniania optymalnego źródła ciepła i energii, a także rozwiązania instalacji ogrzewania, klimatyzacji i ciepłej wody użytkowej przewidziano wykorzystanie efektywnych, lokalnych źródeł scentralizowanych (ciepło systemowe z miejskiej sieci ciepłowniczej) oraz OZE (fotowoltaika, pompy ciepła, free cooling). Źródłem energii elektrycznej będzie miejska sieć elektroenergetyczna wspomagana przez instalację fotowoltaiczną PY - w układ zieleni dachu nad sceną teatralną wkomponowano zestawy paneli fotowoltaicznych.

 

Ogólne założenia koncepcji zagospodarowania terenu

Główną ideą kształtowania planu budynku oraz zagospodarowania terenu jest stworzenie strefy wejściowej w postaci wycofanego łuku akcentującego istniejące drzewa u zbiegu ulic Grunwaldzkiej i Matejki, kontynuacja pierzei ul. Matejki oraz stworzenie pierzei ul. Grunwaldzkiej zakończonej narożnikowo, które tworzy „bramę” do strefy zabudowy historycznej  kamienic. Od strony północnej granicy działki budynek odsunięto o 4 m i tylko na odcinkach sąsiednich budynków przylega bezpośrednio do ich ścian. W ten sposób zgodnie z warunkami technicznymi pomieszczenia będą doświetlone od strony ul. Skrytej.

 

Wjazd na teren planowanej inwestycji oraz do kondygnacji podziemnych zaproponowano poprzez istniejący zjazd z ulicy Grunwaldzkiej w pobliżu istniejącej stacji transformatorowej, który zgodnie z koncepcją będzie podlegał przebudowie. Wyjazd z kondygnacji podziemnych do ul. Matejki.

 


Strefę załadunku zaproponowano od strony ul. Grunwaldzkiej w bezpośredniej lokalizacji windy towarowej w budynku (rozważania projektowe założyły czasowe dostawy i tym samym brak konieczności wjazdu samochodów do wnętrza budynku czy w głąb terenu). Poddano analizie również otwarcie zabudowy w kierunku ul. Skrytej – uznano, że ulica miała zawsze charakter kameralnej „schowanej” ulicy bez otwarcia do ulicy Grunwaldzkiej i taki sam charakter zachowano.

© 2017 by Archimedia.

bottom of page