Centrum Dydaktyczne

IDEI KONCEPCJI BUDYNKU

Budynek będący tematem niniejszego opracowania zaprojektowano w oparciu o „ramy” takie jak: wytyczne konkursowe, materiały przekazane przez organizatora konkursu, wizję w terenie, przepisy prawa budowalnego i pokrewne, normy budowalne i ograniczenia wynikające z decyzji o warunkach zabudowy.

Powyżej wymienione „ramy” przyczyniły się do zaprojektowania w zasadzie prostego budynku, posiadającego czytelną komunikację, którego rozwiązania pozwalają na dużą elastyczność kształtowania układu pomieszczeń.

Usytuowanie obiektu wynika z odsunięcia zewnętrznych ścian i ścian z otworami okiennymi na odległość pozwalającą na ich swobodne kształtowanie – to jest 8 m od granicy działek z istniejącą zabudową. Gdzie istotnym jest, iż odsunięcie od granicy działki południowej jest większe. Dlaczego? Otóż usytuowane na parterze tzw. pomieszczenie gospodarcze może zostać w przyszłości dodatkowo rozbudowane poza obrys nadziemnych kondygnacji projektowanego budynku, przy czym ściany pomieszczenia będą posiadały pełną elastyczność kształtowania (zasady p. poż.). Obecny kształt ewentualnej przestrzeni pod rozbudowę pomieszczenia zajmuje przestrzeń rekreacyjna dla użytkowników – małą architektura, zieleń. Przed wejściem głównym do obiektu zdecydowano się zaprojektować układ chodników i skwerów zieleni. W ten sposób niejako nakierować\połączyć sąsiadujący z budynkiem konkursowym istniejący budynek uniwersytecki.

Najtrudniejsze okazało się zmieszczenie funkcji (pomieszczeń) wymaganej założeniami konkursowymi na powierzchni nieprzekraczającej 3000 m2. Niemniej jednak przedstawiony projekt spełnia wszystkie wymagania zarówno powierzchniowe jak i funkcjonalne.

Ogólny kształt obiektu to 1 kondygnacja podziemna z garażem i 5 kondygnacji nadziemnych z tarasem na dachu. Wjazd do garażu odbywa się poprzez pochylnię usytuowaną blisko węzła komunikacyjnego (skrzyżowanie). W garażu zgodnie z wytycznymi zaprojektowano 30 miejsc postojowych. Dodatkowo mieszczą się tutaj pomieszczenia techniczne. Do garażu doprowadzona jest klatka schodowa z windą, która łączy wszystkie kondygnacje budynku. Obok pionu klatki schodowej, na każdej kondygnacji nadziemnej, usytuowano pomieszczenia higieniczno – sanitarne w celu optymalizacji szachtów instalacyjnych.

Na kondygnacji parteru zdecydowano umieścić największą salę wykładową, gdyż, to pomieszczenie będzie generowało największy ruch użytkowników i z racji ograniczeń powierzchni komunikacji na piętrach optymalnym będzie nie wprowadzać dużej ilości osób wyżej. Na piętrach wyższych znajdują się mniejsze sale wykładowe.

W celu optymalizacji kosztów i powierzchni wiodącą cechą nadziemnych kondygnacji jest układ z jednym pionem komunikacji, jednym korytarzem z pomieszczeniami po jego dwóch stronach. Na każdym zakończeniu korytarza znajduje się balkon. W obszarze balkonu zakłada się prowadzenie szachtów instalacyjnych (przy ścianie budynku – zaokrąglone części), a dodatkowo jest to przestrzeń wypoczynku i ewentualne miejsce na lokalizację nasadzeń. Balkony na elewacjach dłuższych poza podstawową funkcją (dostęp z pomieszczeń socjalnych i stref studenta) stanowią też akcenty architektoniczne urozmaicające falujące fasady.

Z założenia fasada miała pozwalać na elastyczne kształtowanie pomieszczeń stad decyzja zastosowania pasmowych okien, które biegną przez wszystkie pomieszczenia, wzdłuż południowej i północnej ściany budynku.

KONSTRUKCJA I TECHNOLOGIA

Wybrano technologię konstrukcji umożliwiającą zastosowanie pasmowych przeszkleń doświetlających pomieszczenia pracy i nauki, a także dającej wybór w lokalizacji ścian działowych. Obiekt projektuje się w technologii ścian żelbetowych (boczne i korytarzowe) wraz ze słupami – co pozwoli dowolnie kształtować ścianki działowe pomiędzy pomieszczeniami.

Czytelną i prostopadłościenną konstrukcję budynku „owija taśma” z blachy. Panele z blachy falistej projektuje się na podkonstrukcji mocowanej do zewnętrznych ścian budynku i do stropów balkonów. Owijająca obiekt taśma poza zabiegiem kompozycyjnym rozbijającym prostopadłościenną bryłę budynku nadaje charakter główny Centrum Dydaktycznemu.

MATERIAŁY WYKOŃCZENIOWE

Przy wyborze materiałów kierowano się przede wszystkim nadaniem wrażenia wysokiego  standardu obiektu, jednak nie zapominając o aspekcie ekonomicznym. Zastosowane materiały to systemy okienno-drzwiowe tworzące pasma szkła, w parze z jasną polerowaną blachą falistą i kontrastujące „podbitki” drewniane (lub drewnopodobne).

Zastosowane materiały i opływowy kształt elewacji budynku ma za zadanie przywodzić na myśl elementy z dziedziny nauk, które będą kultywowane w projektowanym obiekcie.

ROZWIĄZANIA W ZAKRESIE INSTALACJI

Obiekt posiada 3 przestrzenie szachtów umożliwiające doprowadzenie instalacji – pion przy klatce schodowej i piony po przeciwległy stronach budynku – na krótszych, przy balkonach znajdują się ukryte szachty instalacyjne, dzięki czemu posiadają możliwość ewentualnego ich serwisowania.

Projekt zakłada też wprowadzenie instalacji wentylacji garażu podziemnego poprzez designerskie kominy wentylacyjne zlokalizowane w przestrzeni rekreacyjnej na południowej części działki. Dodatkowo na dachu, w sąsiedztwie tarasu wypoczynkowego z zielenią, zostały wydzielone przestrzenie dla central wentylacji mechanicznej.